مصرف گرده گل توسط انسان
توضیحات:
-
به نام خدا
مهم‌ترین استفاده‌ای که انسان از گرده گل به عمل می‌آورد تلقیح گیاهان زراعی، باغی و مرتعی با استفاده از روش‌های مختلف گرده افشانی است. گرده گل در موارد دیگری نیز توسط انسان به کار برده شده است. گرچه انسان هنوز به خواص تغذیه از گرده گل کاملا واقف نشده است ولی در بعضی از کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی بعضی از گرده گل تغذیه می‌کنند علاوه بر این مصری‌ها، یونانی‌ها، چینی‌ها و ایرانی‌ها در قدیم از گرده گل تغذیه می‌کرده‌اند و ثابت شده است که این ماده حاوی هورمون‌های تحریک کننده جنسی می‌باشد و احتمالا برای درمان نازایی به کار برده می‌شد. بعضی‌ها معتقدند که مصرف گرده گل برای سلامتی غده پروستات مفید می‌باشد. و اما باید توجه داشت که پوسته دانه‌های گرده گل بسیار سخت و احتمالا برای انسان غیر قابل هضم می‌باشد و لذا کسانی که تغذیه آن را توصیه می‌کنند. مصرف روزانه بیش از یک قاشق چای خوری آن را مجاز نمی‌دانند. یکی دیگر از موارد استفاده از گرده گل توسط انسان کاربرد آن در پزشکی برای معالجه‌ی اشخاصی است که به گرده گل و یا گیاه خاصی حساسیت یا آلرژی دارند. گفته شده است که بمیاران حساس به گرده گل در صورت خوردن عسل و یا جویدن در پوشهای مومی‌شان عسل، به خاطر داشتن مقدار گرده گل در آنها، تدریجا درجه‌ی حساسیت آنها کاهش یافته و بهبود می‌یابند.
علاوه بر این انسان در تغذیه مصنوعی زنبور عسل با گرده گل و یا مخلوطی از گرده گل با مواد کمکی دیگر جهت تامین نیازهای تغذیه‌ای زنبور عسل به آن کمک می‌کند و بالاخره انسان برای استخراج مواد معینی از گرده گل استفاده می‌کند.
آیا گرده برای انسان قابل هضم است؟
با وجود این که مسأله‌ی قابلیت هضم گرده به طور کامل روشن نشده ولی آن چه مسلم است این که گرده دارای منافذ یا نقاطی می‌باشد که جوانه‌ی گرده از آن خارج می‌شود و رشد می‌کند. در این نقاط پوشش گرده نازک بوده یا بدون پوشش می‌باشد و ضخامت آن به چند هزارم میلی‌متر می‌رسد. مواد با ساختار و ابعاد مولکولی از این نقاط می‌توانند وارد دانه‌ی گرده شوند. پس شیره‌ی معده هم می‌تواند به راحتی وارد آن شده محتویات آن را گوارش نماید. سیستم هضم مواد غذایی در زنبور عسل نیز قوی‌تر از انسان نیست زیرا با تحقیقی که بر روی مدفوع زنبور عسل انجام شده، مشخص گردیده است که پوسته‌ی دانه‌ی گرده بدون تغییر در آن وجود دارد اما محتویات آن به مصرف رسیده است. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که سیستم گوارشی انسان نیز می‌تواتد محتویات دانه‌ی گرده را خیلی خوب گوارش داده و آن را به طور کامل به مصرف برساند.تأثیر گرده بر اندام‌های بدن:
امروزه انسان با تکنیک‌های پیشرفته طبیعت را تحت تأثیر اعمال زیادی قرار داده است و اغلب فراموش می‌کند که خود نیز جزیی از طبیعت و روابط متوازن آن است و انسان خواسته یا ناخواسته در بطن این سیستم قرار داد و تنها با رعایت سلسله قوانین جاری طبیعت است که قادر به حفظ توازن روحی و بدنی خود می‌باشد. البته زندگی طبیعی به معنی بازگشت به وضعیت اولیه نیست بلکه به معنی تطبیق با طبیعت و همسو شدن با آن است و اساس این مسأله نیز بر تغذیه استوار است. امروزه اغلب انسان‌ها مایلند غذای مقوی مصرف کنند و حتی گاهی دو برابر نیاز بدن پروتئین مصرف می‌کنند در حالی که مقدار 50 تا 60 گرم پروتئین در روز برای انجام فعالیت‌های روزمره کافی است در نتیجه به همین میزان کالری اضافه وارد بدن می‌شود و بدن نیز باید این مواد را بپذیرد در نتیجه برای تطبیق با وضعیت کنونی فقط باید از غذاهای کمکی پایین‌آورنده‌ی چربی و ... استفاده نمود. اما سلامتی واقعی به معنی آن است که بدن شادابی جسمی و روحی خود را حفظ کرده و تا مدتی به بیماری مبتلا نشود. بنابراین توصیه می‌شود با تغییر یا تکمیل مواد غذایی مصرفی خود یا تغییر عادات غذایی خود به طور مؤثری به افزایش میزان سلامتی خود بیفزاییم و از بروز اختلالات مختلف در آن جلوگیری کنیم.
از حدود 50 سال پیش به تدریج دانشمندان تحقیقات زیادی در مورد گرده انجام دادند.
بسیاری از شیمی دانان مواد غذایی درون گرده را آنالیز کرده‌اند و پزشکان به خصوص کسانی که در مورد پیری تحقیق می‌کنند به وجود موادی با خواص شفابخش در دانه‌ی گرده پی برده‌اند.
یکی از محققان در مورد گرده دکتر لیبیت مدیر قدیمی‌ترین کلینیک پزشکی بیماران الکلی و متخصص درمان بیماری الکلیسم و محقق در مورد تأثیر الکل بر سیستم‌های جسمی و روحی و روانی انسان می‌باشد.
دکتر لیبیت تحقیقات وسیعی در مورد دانه‌ی گرده انجام داده است و در سال 1993 کتابی درباره‌ی بیماری الکلیسم نوشته که در آن اهمیت گرده در درمان این بیماری را بیان نموده است.
آزمایش‌های تجربی وآماری:
دکتر لیبیت برای یافتن اثرات گرده‌ی زنبور عسل بر روی بدن انسان، آزمایش‌های تجربی، عملی و آماری خاصی انجام داد. او در ابتدای آوریل 1984 مصرف گرده را با یک برنامه ریزی تصاعدی آغاز کرده به طوری که در ماه اول مصرف گرده را به تدریج دو بار در روز صبح و عصر به 15گرم در هر وعده رساند و تا دو سال ادامه داد. 15 گرم گرده در هر صبح برابر با 60 کالری انرژی همراه با 6 اونس آب معدنی یا آب میوه، ترکیب مناسبی برای صبحانه‌ی او بود گاهی گرده را موقع ناهار با مقداری ماست، ژل یا سالاد مصرف می‌نمود و معمولاً عصرها نیز یک ساعت قبل از شام آن را مصرف می‌کرد. اثرات ظاهری این رژیم به تدریج مشخص گردید به طوری که قبل از بررسی آماری گرده در افراد، متوجه این مسأله شد که از ابتدای مصرف گرده کاهش اشتها و وزن داشته و به راحتی تا دیر وقت می‌توانست بیدار بماند. همسر دکتر لیبیت هم از گرده استفاده کرد و متوجه‌ی ایجاد انرژی اضافی در بدن، ورم قبل از قاعدگی و کاهش فشار خون در اثر تنظیم آب بدن شد. این مسأله نتیجه‌ی خوبی برای رقیق شدن الکل و کاهش آن در خون بود و مصرف 2 الی 3 قاشق چایخوری گرده در بیماران الکلی نشان داد که الکل با سرعت بیشتری از خون حذف شده و حتی ناراحتی‌های ناشی از مصرف زیاد الکل نیز کاهش یافته است.