ارتباط شیمیایی در زنبوران عسل
توضیحات:
-
حشرات از مواد شیمیایی که به درون محیط اطراف رها سازی می شوند ، به شکل گسترده ای برای برقراری ارتباط استفاده می کنند. آن ها از مواد شیمیایی برای برقراری ارتباط در جهت پیدا کردن جفت ، جمع آوری غذا ، نشان دادن محل غذا به سایر افراد هم گونه خود ، شناسایی هم لانه ای ها و دفاع از خود در برابر شکارگرها بهره برداری می نمایند. حشرات در دنیای شیمیایی پیچیده ای زندگی می کنند، به طوری که راهنماهای شیمیایی بر بسیاری از رفتار ها و بیشتر برهم کنش های آن ها حاکم هستند. طبقه بندی مواد شیمیایی مورد استفاده ی حشرات برای برقراری ارتباط ، برنقش های عملکردی آن مواد شیمیایی در برهم کنش هایی که آن ها را واسطه گری می نمایند ، استوار است. مواد شیمیایی که فرآیند های فیزیولوژیک یا رفتاری را واسطه گری می کنند، یا به صورت هورمون با به صورت پیام رسان های شیمیایی قابل طبقه بندی هستند. هورمون ها توسط یک جاندار تولید می شوند و واکنش های فیزیولوژیک داخلی همان جاندار تولید کننده را واسطه گری می نمایند. در مقابل هر گونه ماده شیمیایی که واکنش بین دو جاندار را واسطه گری می کند ، خواه از همان گونه و خواه از یک گونه متفاوت ، یک پیام رسان شیمیایی ی به معنی یک علامت) نام دارد. پیام رسان های شیمیایی بسته به استفاده از ماده شیمیایی در بین اعضای یک گونه یا گونه های متفاوت، به دو گروه تقسیم می شوند. فرمون ها پیام رسان های شیمیایی هستند که برهم کنش های درون گونه ای و آللوکمیکال ها آن هایی هستند که بر هم کنش های بین گونه ای را واسطه گری می کنند
آللوکمیکال:
آللوکمیکال ها (از واژه یونانی به معنی از یکی دیگر) گروه مهم دیگری از پیام رسان های شیمیایی هستند که برهم کنش های بین گونه ای را واسطه گری می کنند. این ترکیبات گونه ی دیگری را به غیر از گونه تولید کننده تحت تاثیر قرار می دهند و ممکن است منتشر کننده و دریافت کننده را به صورت متفاوتی متاثر سازند. اگر سیگنال یا علامت از نظر سازگارشی برای منتشر کننده ، و نه دریافت کننده مفید باشد ، ترکیب یک آلومون در نظر گرفته می شود. اگر علامت از نظر سازگارشی برای دریافت کننده و نه منتشر کننده مفید باشد ترکیب به عنوان یک کایرومون طبقه بندی می گردد. در صورتی که هم دریافت کننده و هم منتشر کننده سود ببرند ، ترکیب یک سینومون می باشد
آلومن ها:
آلومون ها پارسنگ های شیمایی هستند که در درجه اول برای دفاع مورد استفاده قرار می گیرند. بنابر این آنها آللوکمیکال هایی هستند که برای فرستنده ، و نه دریافت کننده ، مفید می باشند. انواع بسیار زیادی از دفاع های شیمیایی، ماننده تخلیه های دهانی و مخرجی ، ترکیبات سمی همولنف که به روش خون ریزی انعکاسی از بدن خارج می شوند، تخلیه از غدد و گاز گرفتن ها و نیش زدن ها که با سم ها تکمیل می گردند ، می توانند علیه شکار گرهای بالقوه به کار گرفته شوند. بسیاری از راست بالان و لاروهای بال پولک داران هنگامی که مورد آزار و اذیت قرار می گیرند، به طور معمول ترشحاتی دهانی را تخلیه می کنند که از محتویات روده همراه با ترشحات بزاقی تشکیل شده اند. برخی از سخت بال پوشان در واکنش به شکارگری ، خون ریزی خود به خودی را انجام می دهند که در آن مقداری از همولنف غنی از آلومون که شکار گرها را دور می کند ، از طریق غشاهای بین حلقه ای آزاد می گردد. در بال غشاییان اجتماعی ، تخم ریز به یک نیش تغییر یافته است که برای تزریق کار آمد ترشحات سمی و درد آور به زیر پوست شکارگران بالقوه مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین ترشحات غدد آرواره ای زنبورهای عسل در سنین چرا گری و دفاع از کندو حاوی ترشحاتی است که میتواند اثراتی از قبیل بیهوشی و فلجی را برای سایر زنبورهای شکارگر از قبیل وسپ ها و زنبورهای خرمایی داشته باشد
کایرومن:
کایرومون های به معنی فرصت طلبی به جای منتشر کننده به دریافت کننده سود می رسانند. آن ها به عنوان فرومون ها و آلومون هایی توصیف شده اند که از نظر تکاملی نتیجه معکوس داشته اند و بنابر این ، خود آن ها ممکن است نشان دهنده ی یک گروه مشخص از علامت های شیمایی نباشند. کایرومون ها ممکن است هورمون ها ، فرومون ها یا آلومون هایی باشند که در حالت عادی توسط یک جاندار مورد استفاده قرار می گیرند اما یک دریافت کننده غیر مجاز نیز از آنها به نفع خود بهره برداری می کند. آنها ممکن است فرآورده های معمول متابولیسم یک گونه باشند که یک گونه دیگر برای تعیین موقعیت میزبان خود از آنها استفاده می کند. به عنوان مثال ، بسیاری از حشرات گیاه خوار گیاهان میزبان خود را به کمک اثرات شیمایی ترکیبات ثانویه گیاهی ، که از آنها به بعنوان کایرومون استفاده می کنند ، پیدا می نمایند. پشه ها میزبان های مهره دار خود را برای خوردن خون با استفاده ی کایرومونی از دی اکسید کربن و سایر ترکیبات شیمایی که طی متابولیسم عادی مهره داران تولید می شوند ، تعیین موقعیت می کنند. در زنبورعسل نیز کنه واروآ دکستراکتور توسط استرهای اسید چرب موجود در لاروهای زنبور ها مخصوصا زنبورهای نر به سمت آنها جلب می شوند. دریافت کننده های غیر مجاز همچنین این توانایی را یافته اند تا از فرومون های سایر گونه ها بهره برداری نمایند و آن ها را به عنوان کایرومون مورد استفاده قرار دهند
سینومون :
موادی شیمیایی هستند که هم برای فرستنده و هم برای دریافت کننده مفید می باشند. این ترکیبات شامل بوی گل ها هسنتد که حشرات گرده افشان را جلب می کنند و بنابراین ، هم حشره و هم به گیاه سود می رسانند. مثال بارز این موضوع رابطه زنبورعسل و گل هاست ، گل ها با ارسال سیگنال هایی زنبوران عسل را به سمت خود جلب می کنند و زنبورعسل موجب گرده افشانی گیاه می شود همچنین زنبورعسل از گرده و شهد گیاه تغذیه می کند و در این رابطه هر دو طرف سود می برند.