زنبورهای ایتالیایی یا لیگوستیکا

توضیحات:

  • به نام خدا

    تصور می شود که زنبور عسل ایتالیایی از قسمت قاره ایتالیا ، جنوب آلپ و شمال سیسیل سرچشمه گرفته باشد. زیرگونه ها ممکن است از آخرین عصر یخبندان در ایتالیا جان سالم به در ببرند. از نظر ژنتیکی زیرگونه متفاوتی از شبه جزیره ایبری و سیسیل است. این زنبور عسل بیشترین توزیع را در بین زنبورهای عسل دارد و ثابت شده است که در بیشتر مناطق آب و هوایی از نیمه گرمسیری تا معتدل خنک سازگار است ، اما در مناطق گرمسیر مرطوب موفقیت کمتری دارد. گاهی اوقات آن را زنبور عسل Ligurian می نامند.

    زنبورهای ایتالیایی که به آب و هوای گرمتر مدیترانه مرکزی مشروط شده اند ، کمتر قادر به کنار آمدن با زمستان های "سخت" و چشمه های خنک و خنک عرض های شمالی بیشتری هستند. آنها چنین خوشه های تنگ زمستانی را تشکیل نمی دهند. برای جبران اتلاف گرمای بیشتر از خوشه سست ، باید غذای بیشتری مصرف شود. همچنین تمایل به پرورش بچه اواخر پاییز باعث افزایش مصرف غذا می شود. زنبوردار مشهور ، توماس وایت وودبری ، اولین بار زنبور عسل ایتالیایی را در سال 1854 وارد انگلیس کرد و آن را بسیار برتر از سیاه انگلیسی دانست.

    ملکه های ایتالیایی خیلی زود در افزایش تولید بچه های خود شروع می کنند. ملکه ها تمایل دارند که پس از ورود گرده به کندو ، تولید بچه های خود را افزایش دهند. در رومانی ، هنگامی که درختان افرا شروع به شکوفایی می کنند ، می توانیم این اتفاق را ببینیم.

    زنبورهای ایتالیایی در طول سال دوم خود در کندو جمع می شوند. این در فصل بهار و تابستان اتفاق خواهد افتاد. به طور کلی ، ایتالیایی تمایل متوسطی به ازدحام دارد.

    زنبورهای ایتالیایی نوع آرام تری از زنبورها هستند. آنها بسیار محبوب هستند زیرا راحت ترین زنبورهای عسل برای کار هستند. ما متوجه شده ایم که زنبور عسل ایتالیایی منفعل است و در طول سال کندر ورودی را در طول سال نگه می دارد. این می تواند مشکلات را در مورد سوسک های کوچک کندو ، شاخ های اروپایی و غیره هجی کند ...

    زنبورهای ایتالیایی بار دیگر استاندارد تولید عسل هستند. ایتالیایی ها تمایل دارند در روزهای خنک تر و ابری شهد جمع نکنند. بنابراین اگر یک فصل بهار خنک و ابری داشته باشید ، تولید عسل شما کمتر خواهد شد.
    زنبورهای ایتالیایی به طور معمول با یک خوشه زنبور عسل معمولاً زمستان می گیرند. این خوشه باید تا حد ممکن بزرگ باشد تا در تولید گرمای کندو در ماه های زمستان کمک کند. گرمای کندوی کم برابر با از بین رفتن زنبورهای عسل است.

    • توسعه اوایل بهار
    • عملکرد بسیار خوب عسل
    • بزرگ کردن مستعمرات بزرگ
    • نرمش
    • تمایل کم به ازدحام
    • بیشتر مستعد رانش و سرقت است
    • شانه بسازید
    • حداقل استفاده از بره موم.

    رنگ :

    • شکم دارای نوارهای قهوه ای و زرد است. در میان گونه های مختلف زنبورهای ایتالیایی ، سه رنگ مختلف وجود دارد: زرد روشن (طلایی) و بسیار زرد کمرنگ (Cordovan).
      اندازه: بدن آنها کوچکتر و موهای زائد آنها کوتاهتر از نژادهای زنبور عسل تیره است.
      طول زبان (خرطوم) : 6.3 تا 6.6 میلی متر
      میانگین شاخص کوبیال: 2.2 تا 2.5


  • تهیه و تنظیم توسط پرورش ملکه خاطره
    تماس : 09023025634
    انتشار مطلب در :