معرفی ژل رویال
توضیحات:
-
به نام خدا
یکی دیگر از محصولات تولید شده توسط زنبور عسل ژل رویال نام دارد.این ژل با نام های مختلفی همچون ژل سلطنتی، شیر زنبورعسل، شاه انگبین شناخته شده است.
ژل رویال توسط زنبورهای پرستار تولید میشود و این زنبورها در روز ششم زندگی اقدام به ترشح شاه‌انگبین می‌کنند که در حقیقت مایعی این ژل، خمیری شکل با رنگ تقریبا سفید تا زرد کمرنگ و طعمی تند و زننده است. در واقع زنبور عسل کارگر از مغز خود که از دو جفت غده هیپوفارین موجود در طرفین سر زنبوران کارگر جوان ترشح میشود ژل رویال را ترشح می کند و با بزاق دهان خود آن را مخلوط می کند و به زنبور ملکه و تخم های یک روزه میخوراند
زنبور پرستار:
به زنبورانی که تازه به دنیا آمده باشند و حدودا ۳ یا ۴ روز از تولدشان گذشته باشد زنبور پرستار نامیده می شود . زنبور پرستار فقط در داخل کندو به ترشح ژل رویال و سرکشی به تخم های داخل سلول و نظافت داخل کندو مشغول است .
هر زمان که زنبور ملکه احساس گرسنگی می کند زنبور عسل پرستار نزدیک ملکه شده و از طریق دهان به دهان ژل رویال را وارد دهان زنبور ملکه می کند و زنبور ملکه می تواند از ژل رویال تغذیه کند .زیبایی و جثه بزرگ و عمر طولانی زنبور ملکه در خوردن ژل رویال می باشد .
و پس از ۱۰ روز پرستاری زنبور جوان می تواند از کندو خارج شود و به جمع آوری گرده گل و عسل طبیعی مشغول شود.و وظیفه پرستاری را به عهده زنبوران جوان می سپارند همه زنبوران عسل داخل کندو هر کدام وظایفی دارند که آن ها را به نحو احسنت انجام می دهند.
معمولاً همه لاروها در سه روز اول زندگی از ژل رویال تغذیه می‌کنند اما این جیره غذایی از روز چهارم تغییر می‌کند و جای آن را مخلوطی از عسل و گرده می‌گیرد و تنها ملکه تا آخر عمر از ژل رویال تغذیه می‌کند و به نظر می‌رسد که این نوع غذا باعث به وجود آمدن اختلافات اساسی بین زنبورهای ماده و ملکه میشود، به طوری که طول مدت زندگی ملکه بیش از 52 برابر طول زندگی زنبورهای کارگر است و از لحاظ حجم نیز ملکه دو تا سه برابر کارگرها است.
بدون ژل رویال هیچ لاروی قادر به رشد نیست و این ماده، ملکه را قادر می‌سازد که در روزهای تخم ریزی در شبانه روز بیش از دو هزار و 500 تخم بگذارد که وزن این مقدار بیش از وزن خود ملکه است. همچنین ملکه زنبور عسل به واسطه استفاده از این ماده مغذی حدود 5 تا 6 سال عمر می‌کند، در حالی که زنبور های کارگر در فصول فعالیت خود (بهار و تابستان) حدودا در کمتر از 14 تا 24 روز از فعالیت خود می‌میرند.